De Esplanade, bij Bosschenaren beter bekend als De Plein, was het kale, vlakke gebied tussen Citadel en de stad ter hoogte van de Orthenstraat. Het zich hier bevindende stadsdeel was in het tweede kwart van de 17e eeuw gesloopt, om een vrij schootsveld op de stad te krijgen. Pas op het eind van de negentiende eeuw zou hier weer gebouwd gaan worden.

Aan de andere zijde van de nieuwe straat stond een klooster; hier hadden zich in 1876 Duitse zusters gevestigd, van de Congregatie van de H. Carolus Borromaeus. Zij waren uit hun geboorteland verdreven door de Kulturkampf en waren op uitnodiging van Bisschop Zwijsen naar Den Bosch gekomen. De zusters zorgden voor ziekenverpleging bij de patiënten thuis, zij bemoeiden zich met wees- en verwaarloosde kinderen. Na enige tijd namen zij ook zieken op in hun eigen pand, het Gesticht ter verpleging van Zieken, gelegen naast het klooster. Dit klooster zou uitgroeien tot het latere Carolusziekenhuis dat enkele jaren geleden uit de binnenstad verhuisde naar een rianter onderkomen in Noord. Op de plaats van het v.m. ziekenhuis en klooster verschenen woningen. Het gebied heet in de volksmond nog steeds De Plein, terwijl ook de zusters - die behalve voor de zieken in het Carolusziekenhuis ook werkten in het Groot Ziekengasthuis - ook dikwijls 'de Duitse zusters van de Plein' genoemd werden.

Lange tijd heeft men in de mening verkeerd, dat Den Bosch aan het eind van de vorige eeuw de keuze had tussen twee belangstellenden voor het terrein ten zuiden van deze Jan Heinsstraat: de bovengenoemde religieuze orde en ir. Anton Philips! Het verhaal was dat Philips, afkomstig uit Zaltbommel, de keuze had voor de vestiging van een nieuw bedrijf tussen 's-Hertogenbosch en Eindhoven, waarbij hij de voorkeur aan de laatste gaf. Dit blijkt echter in het geheel niet op feiten gestoeld te kunnen worden; noch in het Bossche stadsarchief, noch in de archieven van Philips bevinden zich aanwijzingen hiervoor.

Tenslotte toch nog even Jan Heins zelf, degene naar wie de straat genoemd is. Jan Heins was eerst de medewerker en later de opvolger van Alart du Hamel, bouwmeester van de Sint-Jan. Deze in Brugge geboren loodsmeester werd in 1495 als zodanig aangesteld, bij de kerk waaraan hij al in 1478 werkzaam was als cnaep en leerling. Tijdens zijn werkzaamheden werd het laatste deel van de oude Romaanse Sint-Jan (met uitzondering van de toren) afgebroken om plaats te maken voor het nieuwe schip. Maar Jan Heins was niet alleen werkzaam in de Sint-Jan, ook buiten de stadsmuren was hij actief. In de jaren 1504-1509 bouwde hij in Vught het kasteel Maurick. In januari 1516 overleed hij. In hetzelfde jaar als Jeroen Bosch. Op 5 januari van het jaar maakte hij zijn testament, waarbij hij onder meer de wens uitsprak dat hij begraven zou worden in de kapel van de Illustre Lieve Vrouwebroederschap, waar hij lid van was. Tevens liet hij de kerkfabriek het een en ander na, onder meer drie pilaren en een sieraad met parels. Ook vermaakte hij er al zijn gereedschap aan.

Vlak na het opmaken van het testament moet hij overleden zijn: op 19 januari 1516 wordt er voor hem door de Illustre Lieve Vrouwebroederschap in de Sint-Jan een plechtige requiemdienst gehouden.